لیزر مو

ریزش موی آندروژنتیك (وابسته به هورمون مردانه)
درمردها این ریزش مو،
بعد از بلوغ , هر زمانی كه میزان آندروژن های خون بالا رود، شروع می شود.
به عبارت دیگر برای ریزش موی مردانه دو عامل یعنی:
1- وجود هورمونهای مردانه و 2- عامل ارث که در ان شخص باید وجود داشته باشد.
اولین
تغییر ، عقب رفتن خط رویش مودر شقیقه ها می باشد. این حالت در 96% مردان
سفیدپوست، چه آنهایی كه ریزش موی سر در آینده پیدا می كنند و چه آنهایی كه
پیدا نمی كنند، دیده می شود. سپس این ریزش به نواحی عقب تر پیشروی و به قله
سر ختم می شود.
موهای پشت و بغل سر چون عموماً فاقد گیرنده های هورمون
مردانه می باشند، معمولاً نریخته و تا آخر عمر باقی می مانند. با اینكه
تراكم مو با افزایش سن كاهش پیدا می كند، , ولیکن نمی توان در یك مرد جوان
كه ریزش موی آندروژنتیك دارد، میزان و نهایت ریزش را پیش بینی كرد. معمولاً
در كسانی كه در دهه دوم زندگی ریزش موی آنها شروع می شود، طاسی و یا کم
پشت شدن مو شدیدتر است.
روی سلول های ریشه مو‏ ، گیرنده های آندروژنی
وجود دارند و بیشترین تمایل را برای جذب به ترتیب برای دهیدروتستوسترون،
تستوسترون، استروژن و پروژسترون دارند. دهیدروتستوسترون پس از اتصال به
گیرنده، وارد سلول شده و روی هسته سلول تأثیر گذاشته و از تولید پروتئین
توسط DNA جلوگیری می كند. در نهایت رشد فولیكول رفته رفته متوقف می شود.

عوامل
مختلفی در افزایش ریزش مو مؤثر هستند. که عبارتند از: کمبود ویتامین ها ،
کم خونی ، کمبود آهن ، اختلالات گردش خون ، بیماری های قارچی ، بیماری های
روانی ، شیمی درمانی ، مصرف داروها ، بیماری های و سیستمیک، آسیب دیدن موها
در اثر عوامل خارجی و .... ولی شایعترین نوع ریزش مو چه در آقایان وچه در
خانم ها هوموننی– ژنتیکی اتفاق می افتد. ( Androgenetic alopecia ) مردان
وزنان دچار ریزش مو ژن های مربوط به ریزش مو را از یک یا هردو والدین خویش
به ارث می برند هورمونی به نام تسترون که در بدن همه مردان وجود دارد سبب
فعال شدن برنامه ژنتیکی به ارث رسیده در مردانی می شود که حامل ژن های
مربوط به ریزش مو هستند واین روند نهایتا ً فولیکو ل های مو را از بین می
برد.